Od dłuższego czasu denerwował mnie biegający po tylnej kanapie fotelik. Niby pas go trzymał, a fotelik przechylał się na boki, obracał w osi pionowej, poziomej i w ogóle brykał. Dodatkowo biorąc pod uwagę naturalne brykanie cennej zawartości fotelika, najczęściej znajdował się w rozmaitych dziwnych pozycjach, zamiast w tej zapewniającej optymalne bezpieczeństwo.
Vitara naturalnie nie jest wyposażona w ISOFIX, przynajmniej ta z 92 roku. Kanapa do longa jednak wyróżnia się wagą (jakby robił ją inny projektant niż resztę) i solidnością, stwierdziłem zatem że nic nie stoi na przeszkodzie aby naprawić ten błąd.
W moim przypadku fotelik jeździ za kierowcą, ponieważ w przypadku zderzenia czołowego kierowca naturalnie chroni siebie, a więc również to co znajduje się za nim. Zacząłem od lewej strony, czyli od strony drzwi. ISOFIX może zacisnąć się na pręcie o średnicy 6mm. Korzystając ze znajomości w warsztacie udało mi się pozyskać solidny pręt wygięty w kształcie litery U, z nagwintowanymi końcami. Podobny element można znaleźć w sklepach metalowych, albo w postaci gotowej, albo po rozcięciu i nagwintowaniu atestowanej szekli o podobnym przekroju. Przymierzając fotelik z ISOFIX wyznaczyłem pozycję pierwszego otworu, drugi może być dowolnie, byleby tylko był ustawiony w przybliżeniu poziomo w stosunku do pierwszego a nie pionowo (inaczej w trakcie dzwonu całość zadziała na zginanie). Płaskownik zastosowany w kanapie jest hartowany, więc przebicie się przez wierzchnią warstwę wymaga ostrego wiertła 6, ale potem już idzie.
Początkowo miałem zastosować nakrętki kontrujące ze strony drzwi, lub kroplę spawu, ale okazało się że odchylenia w pozycji otworów podczas wiercenia (czyli moja niedbałość
)wystarczyły, by element naturalnie wytwarzał siłę kontrującą. Z drugiej strony są nakrętki z podkładkami.
Mocowanie prawe początkowo zamierzałem wykonać przez przewiercenie rurki kanapy. Ostatecznie zdecydowałem się na wariant "miękki", czyli atestowane ogniwo z pręta 6mm, zaszyte w pętli z taśmy z pasów bezpieczeństwa. W teorii szycia tego ustrojstwa należy podobno zadbać o to, by obszar przyszycia taśm miał długość podobną lub większą niż szerokość taśmy. Z tego względu przeszyłem całość na kwadratową "kopertę" nicią poliestrową. Ogniwo można założyć od strony bagażnika, a potem przełożyć na stronę kabiny przy składaniu kanapy.
Taki "miękki" wariant wymaga przytrzymania ręką przy zapinaniu, ale nie koliduje ze składaniem kanapy, i nie wymaga ściągania tapicerki przy montażu.
Całość działa świetnie, fotelik trzyma się podobnie jak przy prawdziwym ISOFIX i wreszcie nie biega po kanapie. Oczywiście, cały patent stosuję w przypadku w którym do zapinania dzieci w foteliku stosowany jest niezależnie pas samochodu, a nie tylko pas fotelika. Home made ISOFIX ma wyłącznie funkcję stabilizującą, i zwiększa bezpieczeństwo w stosunku do zastosowania tylko pasa, ale nie odpowiada za zapewnienie bezpieczeństwa.
